Nine (2009)

Rob Marshall, önceki filmlerinde müzikale getirdiği taze ve dinamik bakışla fazlasıyla beğenimi kazanmış bir yönetmen.Özellikle, müzikal sahneleri, dramatik yapının bir parçası haline getirmekten uzak durup adeta bir görsel şova dönüştürmeyi iyi biliyor...

Yeni filmi Nine da bu açıdan hayli tatminkar. Birbirinden güzel kadın oyuncular, görsel açıdan birbirinden enteresan ve akılda kalıcı müzikal sahnelerle, birbiri ardına perdede arz-ı endam ediyorlar ve filmin öylece akıp geçmesini sağlamayı çok iyi beceriyorlar...


Gelgelelim, film izlediğimiz dakikalar boyunca bize iyi vakit geçirten ve salonu terkeder terketmez aklımızdan silinen bir eğlencelik olmaktan daha ileriye gidemiyor. Bu konuda kuşkusuz en büyük eksiklik, filmin fazlasıyla klişe bir 'sanatçı' portesi çizen başkarakteri ve bir türlü gelişip izleyiciyi filme bağlamayı beceremeyen öyküsü..

Film ilerliyor ilerlemesine ama sona geldiğimizde bir arpa boyu yol almamış oluyor öykü anlamında. Bir sanatçının bunalım ve hezeyan dolu tipik hayat öyküsü olarak kalıyor. Ayrıca, serbest bir uyarlaması olduğu Fellini klasiği 8 1/2'un girdiği sulara da pek meyletmiyor.

Herşeye karşın film tam bir görsel bir şölen ve etkili bir 'vakit geçirtici'...


Filmin Notu: 2,5 / 4

IMDB Sayfası