Cadı, Hüseyin Rahmi Gürpınar'ın aynı adlı romanından uyarlanan, 84 doğumlu yönetmen Erman Bostan'ın ilk filmi olma özelliğini de taşıyan ilginç bir iş. Film, son derece çarpıcı ve umut vadedici bir açılış sahnesiyle başlıyor. Filmin geri kalanında da etkileyici gerilim sahneleri izleyebileceğimiz umuduyla en azından beni koltuğa çivileyen sert bir açılış olduğunu belirtmeliyim.
Bu sert girişin ardından film beklentinin biraz daha dışında bir yöne sapıyor ve ağırlıkla bir dönem draması olmayı seçiyor. Elbette sürekli bir gizem unsuru var. Hikaye, Osmanlı'nın son dönemlerinde geçiyor. Genç bir dul olan başkarakterimiz Fikriye; bir şekilde kendisi için hayırlı bir kısmet olan Naşit Nefi Efendi ile evlendiriliyor. Buradan sonra yaşadıkları, köşkteki cadı söylentisi ile ilgili durumlar ayyuka çıkıyor. Fikriye, döneme göre, ayakları üstünde durmayı bilen güçlü bir kadın. Buna karşın Naşit Nefi Efendi ile ilişkilerinde dönemin erkek-kadın konumlandırmasını net olarak görmek mümkün. Son derece resmi bir ilişkileri var.
Senaryo anlamında hikayenin ağır ağır akması tercih edilmiş. Köşkteki gizemli durumların ortaya çıkışı bildiğimiz Klasik Amerikan korku sineması kalıplarından daha otantik bir şekle sokulmuş denilebilir. Sıçratma efekti kolaycılığına kaçılmadığını söylemek gerek. Ancak diğer taraftan maalesef filmin korku yanının çok zayıf kaldığını da esgeçemeyiz. İlk sahnenin bizi soktuğu beklentiler maalesef bu anlamda boşa çıkıyor denilebilir. Gizem anlamında ise sonuna kadar bir şekilde film kendini izlettirebiliyor. Finaldeki çözüm bölümü ile ilgili de çok bir sıkıntının olduğunu düşünmüyorum.
Diğer yandan filmin süre kullanımı anlamında sıkıntıları var. 2 saat 14 dakikalık süre bu filme çok fazla geliyor. Biraz kısaltılıp tempo sorunu da çözümlense, daha kısa ve daha sürükleyici bir iş ortaya konulabilse film level atlayabilirdi. Bir de her ne kadar prodüksiyon kalitesi fena değilmiş gibi dursa da film gerek öyküsünü akıtışı gerek görüntü yönetimi ile ulusal kanallardaki bir TV dizisi havasından tam manasıyla maalesef uzaklaşamıyor.
Tüm bunlara karşın sinemamızın çöp komedi filmleri ve cinli, karabasanlı korku filmleri arasına sıkışan atmosferinde farklı bir şey yapmaya çalışan bir iş var önümüzde. Bir edebiyat uyarlaması olması da ayrı bir önem arz ediyor bence. Zira gişesinin de fena gitmediği düşünülürse bu konuda da bir furyanın önü açılabilir. Furkan Andıç ve Buse Meral'in oyunculuklarını da hiç fena bulmadığımı belirtmeliyim. Cadı, ortaya koyduğu hedeflere tam olarak ulaşabilen bir film olmasa da Türk sineması adına umut vadeden ve önemsediğim bir film oldu. Farklı bir popüler yerli sinema örneği görmek isteyenlere öneririm.
Filme Puanım : 6 / 10
Kayıtlar
0 yorum:
Yorum Gönder