Geride kalan yılın çok konuşulan filmlerinden Anatomy Of A Fall, cevaplardan çok soruların, çözümlerden çok gidiş yollarının önemli olduğu muammaların ortasında bizi bırakan filmlerden. Altın Palmiye'yi de kazanan film, bugüne kadarki filmleri çok da fazla ilgi çekmeyen Justine Triet'in dördüncü uzun metrajı.
Film, bizi üç kişilik bir aile ile tanıştırıyor. Alman yazar Sandra, Fransız Alplerinde birlikte yaşadığı kocası Samuel ve görme engelli oğulları Daniel'den oluşan ailenin hikayesinde kendimizi bir anda Sandra ile röportaj yapmaya gelmiş Zoe adlı bir kadının konuşmasının ortasında buluyoruz. Bu sırada üst kattan Samuel'den yüksek sesli müzik duyulmaya başlıyor. Bir noktadan sonra röportajı imkansız hale getirecek kadar yüksek ses çıkmaya başlayınca Zoe ayrılmak istiyor ve Sandra da önce kalmasına ikna etmeye çalışsa da sonrasında röportajı yapan Zoe'yi uğurluyor. Bir müddet daha geçtikten sonra ise oğulları Daniel eve dönerken babasını yerde kanlar içinde buluyor. Bu noktadan sonra ise film bir taraftan yavaş yavaş bir mahkeme filmine dönüşürken bir taraftan da gerilimin dozunun hiç düşmediği psikolojik bir aile içi filmi izliyoruz. Soruşturma ve mahkeme süreçlerinde aile içi hayatlarına dair sırlar yavaş yavaş açığa çıkmaya başladıkça film evlilik, ilişkiler ve aile hayatı üzerine derinlikli bir dramaya dönüşmeye başlıyor. Senaryoyu eşiyle birlikte yazan Triet, hem öykü ve senaryo hem de yönetmenlik anlamında hiç teklemeyen bir filme imza atıyor. Yaklaşık 2,5 saatlik süre boyunca bir an bile sıkılmadan filme kilitlenip gittiğimi söyleyebilirim.
Öyküyü belli bir noktadan sonra Daniel'ın gözünden görmeye başlıyoruz denilebilir. Kimi sırları onunla birlikte biz de mahkeme sürecinde öğreniyor, olayların aslının ne olduğunu çözmeyi onunla birlikte deniyoruz.Özellikle finale doğru, mahkeme tarafından görevlendirilen gözetmeniyle yaşadığı diyaog önemli. Gözetmen kendisine "iki ihtimal arasında kaldığında ve emin olamadığında gerçekliğin bütününü değil , sadece bir parçasını görmeli ve bir karar vermelisin" minvalinde birşeyler söylüyor ve Daniel bunun üzerine köpeği üzerinde yaptığı deney sonrasında kendisini bir ihtimale inandırıyor ve onu savunuyor. Son noktada mahkemeden çıkan karar da Daniel'ın vardığı ile aynı oluyor. Bu noktada Daniel, seyirci ve jürinin birlikte hareket ettiğini söyleyebiliriz. Tabii burada seyirci olarak Daniel'dan farklı bir karara varmamız da mümkün. Zira Triet ve eşinin senaryosu olanı biteni detaylarıyla ortaya koyuyor. Hem psikolojik derinliklere iniyor hem de yaşanan ölümü fiziksel kanıtlarıyla ortaya döküyor ve ne olmuş olabileceğini bizim çözümlememize bırakıyor.
Bir kadın yönetmen olma avantajı ile Triet belki erkek yönetmenlerin giremeyeceği riskli sulara girmekten de geri kalmayarak tarafsız bir bakış açısıyla kadını da eksik ve antipatik yönleriyle önümüze getiriyor. Biseksüel Sandra'nın eşini hem de defalarca kadın ve erkeklerle aldattığını öğrendiğimizde, eşinin öldüğü güne geri gidiyor ve Zoe ile aralarındaki konuşmadaki flörtöz havayı ve tam o sırada yükselmeye başlayan ve röportajı kesmeye çalışan sesleri daha iyi anlamlandırıyoruz. Filmde bunun gibi açığa çıkan gerçekler üzerinden geriye dönüp bakmamızı sağlayan detaylar o kadar fazla ki bunların filme farklı bir lezzet kattığını söylemek mümkün. Daniel'ın görme yetisini kaybetmesine yol açan kaza ve özellikle Samuel'in burada kendisini sorumlu tutmasının ikilinin ilişkisini ne kadar derinden sarstığını da ayrıca hissedebiliyoruz. Adeta o olayla birlikte bitmiş bir evlilik önümüzdeki. Sonrası uzatmalar başlamış. Sandra istediği gibi, keyfine göre yaşamaya başlarken, yaşadıkları maddi sorunlar, Samuel'in bir yazar olarak Sandra kadar başarılı olamaması, bunun getirdiği hem maddi hem manevi eziklik, Londra'dan Grenoble'a taşınmak zorunda kalmalarının ardındaki temel sebeplerin daha çok Daniel'ın başarısızlıkları ile ilgili olması gibi etkenler birer birer önümüze sunulurken senaryo açıldıkça günümüz evlilikleri ve ilişkileri üzerine detaylı bir portreye dönüşüyor film.
Oyunculuk anlamında Sandra gibi zor bir karakterde Sandra Hüller kendi yorumunu katarak filmi sırtlayan bir performansa imza atıyor. Daniel karakterinde çocuk oyuncu Milo Machado Graner'in de şaşırtıcı bir performansa imza attığını söyleyebiliriz. Finalde yukarıda bahsettiğim şekilde bir karara varan Daniel'ın kararında şüphesiz annesine duyduğu ihtiyaç duygusu fazlasıyla ağır basıyor. Mahkeme kararı açıklandığında yüzünde oluşan sevinç ifadesini unutmak mümkün değil. Anatomy of a Fall olayları ve tüm aile içi dinamikleri bize sunmasına karşın gerçekte ne olduğu ile ilgili iki ihtimalden herhangi birine daha fazla kaymayan garip bir denge yaratıyor. Bunun mainstream filmlerin diline alışmış izleyiciyi hiç memnun etmeyecek ve zorlayacak bir tercih olduğunu söylemek gerek. Zira 2,5 saat boyunca bir olayın hem de ağır ağır ilerleyen bir tempoda açılımını izliyoruz ancak çözülme noktasında film gerçekte ne olduğu konusunda açık olmada veya net ipuçları sunmada son derece ketum bir yapı kuruyor. Kendi adıma filmin asıl amacının günümüz evlilikleri ve ilişkilerini ortaya dökmek, onun içerinde aşkı, sevgiyi yavaş yavaş öldüren rekabet, ihanet gibi hisler üzerine detaylı bir çözümleme yapmak olduğunu düşündüğümden ve senaryonun asıl odağını buraya kaydırabilmek için gerçekte ne olduğu ile ilgili kesin noktalara kasıtlı olarak varılmadığını düşündüğümden belirttiğim bu tercihlerden kendi adıma rahatsız olmadım. Ancak tüm bunların yanında filmin çözüme yanaşmasa da Hitchcockvari bir psikolojik gerilim yaratmada ve sona kadar seyircinin bu manada ilgisini uyanık tutmada çok başarılı olduğunu da söylemek gerek. Anatomy Of A Fall her manada 2023'ün en iyilerinden biri olarak anılmayı hak ediyor.
Filme Puanım : 8/10
Kayıtlar
0 yorum:
Yorum Gönder