Bu yılki Oscar'larda en iyi yabancı film dalının adaylarından biri olan İrlanda yapımı Quiet Girl / Sessiz Kız, dokuz yaşındaki kız çocuğu Cait'in hikayesini anlatıyor. Kalabalık ve yoksul bir ailenin içinde yaşayan Cait, annesinin yeni bir bebeğe hamile kalması ile doğum sürecinde yaz tatili boyunca annesinin kuzeni ve eşinin yanına gönderiliyor. Film de bu sürece odaklanıyor.
İlk bölümlerde Cait'i kendi evinde önce annesi ile ilişkilerindeki soğuk ve mesafeli durumların içinde görüyoruz. Sonra okulda sorun yaşadığı bir olaya şahit oluyoruz. Ondan sonra da babası ile ilişkisini görüyoruz. Cait'in sevgisiz ve ilgisiz bir ortamda büyüdüğü, altı çok kalınca çizilmeden , hissettirilerek bize veriliyor. Daha sonra gittiği evde Eibhlin tarafından gelir gelmez karşılanma anında gördüğü ilgi sırasında ve sonrasında yine Eibhlin tarafında banyo ettirildiği sahnedeki duruşundan evinde benzer bir sıcaklığı bulamadığını, filmin ilk sahneleri ile de birleştirdiğimizde hemen anlıyoruz.
Eibhlin'in eşi Sean, ilk başlarda Cait'e karşı oldukça soğuk ve kayıtsız. Çiftlik işlerinde Cait, kendisine yardımcı olmaya çalışırken azarlamasının Cait'i incitmesinin sonrasında yavaş yavaş, aileinin geçmişindeki sır perdesi aralanmaya başlıyor. Dedikoducu komşu kadının bu olaydan Cait'i haberdar etmesi, Cait için birşeyi değiştirmiyor. Zira Cait için evdeki sevgi dolu ortam herşeyden önemli. Sean-Ebhlin çiftinin hem birbirlerine duydukları sevgi ve bağlılık, hem de ona karşı sevgi dolu davranışları onun hayatında hiç bilmediği ve görmediği birşeye karşılık geliyor.
Final bölümünde yönetmen Colm Bairead, filmin içinde küçük birer ayrıntı gibi görünen ama Cait'in duygu dünyasını çok etkileyen ufak sahneleri birleştirdiği bölümde çok güçlü bir duygu yakalıyor. O ana kadar daha gözlemci bir üslup ve hissettirmeye dayanan bir anlatım tutturan yönetmenin duygusallığı son bölüme saklaması ve böyle güçlü bir sahne ile sunabilmesi bence filmin duygusunu güçlendiriyor ve iz bırakmasını sağlıyor. Cait'in özellikle baba sevgisine olan özlemini final sahnesinde çok daha iyi anlıyoruz.
Görsel olarak 1:37:1 formatını başarıyla kullanan yönetmen, özellikle Cait başta olmak üzere yüz ifadeleri ve mimikleri ön plana çıkararak daha çok "söylenemeyenler" üzerinden filmin duygusunu bize geçirmeye çalışıyor. Çok sade bir üslupla bunun altından başarı ile kalkıp güçlü bir duygu dünyası kurduğunu söyleyebiliriz.
Quiet Girl, aslında çok iddiasız ve yalın bir film. Ödül mevsimindeki başarısının çok yüksek bir beklenti oluşturup izleyeni hayal kırıklığına uğratması ihtimali var. Çünkü film aslen bütün gücünü yalınlığından alıyor. Kendi adıma çok beğendiğimi ve etkilendiğimi söylemeliyim. Bu haftanın vizyondaki en iyi filmi olarak herkese gönül rahatlığıyla tavsiye ederim.
Filme Puanım : 7,5 / 10
Kayıtlar
0 yorum:
Yorum Gönder